3 (48) maj – czerwiec 2013

Jesteśmy świadkami podejmowania przez generalnych wykonawców dramatycznych prób rozliczenia i uzyskania zapłaty za udokumentowane według nich roszczenia, tj. za wykonanie robót, które nie były uwzględnione w kontrakcie, lub zostały wykonane w większym zakresie niż założono w projekcie.

Wyniki większości firm budowlanych pokazują, że nie zarobiły one na kontraktach realizowanych dla GDDKiA, i to w sytuacji, gdy był ambitny program modernizacji sieci drogowej w kraju, były pieniądze (z UE) i był wysyp kontraktów. Diagnoza postawiona przez firmy jest jednoznaczna: za wiele ryzyk zostało przerzuconych na generalnych wykonawców. Zbiegło się to z osłabieniem gospodarczym w Europie, do Polski weszło sporo przedsiębiorstw, które nie miały żadnej znajomości naszego rynku. Nie jest też tajemnicą niedostateczna jakość dokumentów projektowych i nadzorów inwestorskich.

Wobec słabych prognoz na najbliższe lata, m.in. zbyt małej podaży kontraktów na rynku, silnej konkurencji, braku perspektyw na silny spadek cen materiałów budowlanych, niektórzy wykonawcy zmniejszają swój potencjał w Polsce. „Dokonaliśmy restrukturyzacji w ramach firmy i podejścia do pewnych ryzyk kontraktowych” – podkreślają szefowie spółki Strabag Sp. z o.o., która przeprowadza proces łączenia głównych pionów działalności, likwiduje spółki-córki i zmniejsza zatrudnienie. Ponosząc straty na kontraktach, z większym dystansem podchodzi też do ogłaszanych postępowań przetargowych. „Niektóre po dogłębnej analizie odrzucamy ze względu np. na niespójną dokumentację lub zbyt dużą liczbę ryzyk – szkoda wówczas inwestować czas i pieniądze w przygotowanie oferty. Ponadto każde takie ryzyko to postawienie na szali jakości życia naszych pracowników, których losem w trudnej rzeczywistości rynkowej nie warto szafować”. Wypowiedzi te pochodzą z obszernego wywiadu, którego udzielili nam Alfred Watzl i Wojciech Trojanowski, od stycznia zarządzający spółką Strabag Sp. z o.o. W tym bardzo ciekawym tekście znajdą Państwo opinie o stanie polskiego rynku budowlanego i potrzebnych zmianach, a także informacje o bieżących budowach tej uznanej firmy, wykonawcy m.in. odcinka autostrady A2 Nowy Tomyśl – Świecko z ponad 100 km nawierzchni betonowej, a obecnie generalnego wykonawcy rekordowego mostu w Toruniu.

Z najlepszymi i najtrudniejszymi do zbudowania realizacjami mostowymi w Małopolsce łączone są nazwiska laureatów czwartej edycji konkursu Pontifex Cracoviensis, którego organizatorem jest małopolski oddział ZMRP. Tytułem Budowniczego Roku nagrodzono Krzysztofa Lange z krakowskiego oddziału GDDKiA, tytułem Projektanta Roku – Roberta Słotę z MP Mosty S.C. Menedżerem Roku został Maciej Cichy, prezes zarządu Gomibud Sp. z o.o. Nagrodę za Debiut Mostowy Roku otrzymał Jacek Matyga z Mota-Engil Central Europe SA. Nagrodę Specjalną za całokształt pracy przyznano prof. Wojciechowi Radomskiemu z Politechniki Warszawskiej i Grzegorzowi Stechowi z Zarządu Dróg Wojewódzkich w Krakowie. Relację z gali rozdania nagród, w której uczestniczyło ponad 600 osób, przeczytają Państwo w numerze.

„Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne” zawsze chętnie opisuje na swoich łamach nietypowe, skomplikowane budowle inżynierskie, wymagające szczególnych umiejętności i doskonałych technologii. Przykładem takiej inwestycji jest modernizacja największego w Europie zbiornika odpadów poflotacyjnych Żelazny Most, należącego do polskiego giganta przemysłu wydobywczego, KGHM Polska Miedź SA. Budowę wyposaża w systemy rurociągowe PEHD do transportu wód technologicznych i szlamów firma KWH Pipe Poland Sp. z o.o.

Majstersztykiem sztuki inżynierskiej jest też – wykonane przez specjalistów m.in. z firm Soley Sp. z o.o. i Titan Polska Sp. z o.o. – zabezpieczenie głębokich wykopów w sąsiedztwie obiektów zabytkowych na budowie Muzeum Śląskiego w Katowicach. Jak to się odbyło, dowiedzą się Państwo z tekstu opublikowanego w prezentowanym numerze. Tradycyjnie już, za sprawą m.in. targów WOD-KAN w Bydgoszczy, maj jest miesiącem branży wodociągowej. Pamiętając o tym, zamieściliśmy artykuł poświęcony warszawskiej oczyszczalni „Czajka” (pewne aspekty zastosowanych tam technologii są tematem również innych materiałów). Po modernizacji i rozbudowie „Czajka” jest jedną z największych i najnowocześniejszych oczyszczalni w Europie. Zaawansowany proces technologiczny sprawia, że woda odprowadzana z zakładu do Wisły jest czystsza od tej, która płynie w rzece. Z kolei Wodociągi Krakowskie za naszym pośrednictwem informują o kampanii „Dobra woda prosto z kranu”, którą zainaugurowano 22 marca br. Wszystko, co robi krakowskie MPWiK SA, jest dopracowane w każdym szczególe, nie dziwi więc, że i ta kampania ma bardzo bogaty program.

Pisząc o branży wodociągowej, niejako bezwiednie można przejść do tematu technologii bezwykopowych. O polskich osiągnięciach w tej dziedzinie pisze prof. Andrzej Kuliczkowski ze swoim zespołem. Profesor kieruje Polską Fundacją Technik Bezwykopowych, która w 2013 r. obchodzi jubileusz 15-lecia istnienia. W ciągu tych lat nie tylko aktywnie wspierała rozwój technologii bezwykopowych w kraju, ale również popularyzowała polskie osiągnięcia na arenie międzynarodowej.

Prof. Kazimierz Towpik z Politechniki Warszawskiej omawia specyfikę projektowania, eksploatacji oraz utrzymania dróg kolejowych dużych prędkości. Porównuje kolejowe nawierzchnie klasyczne i niekonwencjonalne eksploatowane na tych liniach, wskazuje ograniczenia w zakresie oddziaływań pojazdów na tor, a także warunki projektowania i utrzymania nawierzchni oraz podtorza na liniach KDP.

Transportowi szynowemu będziemy poświęcać jeszcze więcej uwagi. Rozpoczynamy bowiem nowy cykl Po kolei o kolei, metrze i tramwajach. Liczę, że uznają go Państwo za interesujący, tak jak i całe nasze czasopismo. Oddając kolejne numery w Państwa ręce, zawsze z napięciem czekam na pierwszy pozytywny sygnał zwrotny. Oby i teraz nadszedł szybko – zapraszam do lektury.